Adolf Herstein (1869-1939), Pejzaż

Adolf Edward Herstein (ur. 1869 w Warszawie, zm. 1932 w Berlinie) -polski malarz i grafik wywodzący się ze szkoły monachijskiej. Czynny w Polsce, w Niemczech oraz we Francji. Kształcił się w warszawskiej Klasie Rysunkowej pod kierunkiem Wojciecha Gersona. W 1891 roku wstąpił do Klasy Malowania z Natury Johanna Caspara Hertericha w Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Monachium. W Monachium studiował także w prywatnej szkole malarstwa Antona Ažbe. Następnie w Akademie Julien w Paryżu.

Tworzył pod wpływem impresjonizmu i puentylizmu, stosując technikę impastową. W latach 1915–1917, w kilku wydanych przez Berlińską Secesję w wydawnictwie Juliusa Barda teczkach z serii „Krieg und Kunst” (Wojna i sztuka), ukazały się jego litografie „Der Reiter” (Jeździec), „Schicksal” (Przeznaczenie), „Der Brandstifter” (Podpalacz) i „Obdachlose” (Bezdomni), w których daje się zauważyć wpływ malarstwa Corintha i Willy’ego Jaeckla. Znane są również akwaforty zwierząt, które wykonał w 1914 roku. Herstein malował obrazy olejne cechujące się grubą zróżnicowaną fakturą. Twórczość autora charakteryzuje zainteresowanie atmosferą krajobrazu i odbiciami na wodzie, nawiązujące do francuskiego impresjonizmu.

Adolf Herstein uczestniczył w licznych wystawach zbiorowych: w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych, gdzie debiutował w roku 1898, a potem wystawiał w roku 1910, 1911 i 1926, gdy wystawiono kolekcję jego prac oraz w Salonie Krywulta w Warszawie. Poza tym brał udział w wystawach organizowanych przez galerie malarstwa w: Dreźnie, Düsseldorfie, Berlinie, Monachium i Stuttgarcie. Na wystawie w Berlinie w roku 1910 jego prace były wystawiane razem z dziełami Olgi Boznańskiej, jako reprezentujące przedstawicieli szkoły monachijskiej.