Jonasz STERN (1904-1988), Pejzaż z chatą

Jonasz Stern kształcił się prywatnie u P. Gajewskiego, następnie, pod koniec lat 20 – tych w Krakowie – w Wolnej Szkole Malarstwa i Rysunków L. Mehofferowej oraz w Akademii Sztuk Pięknych u W. Jarockiego, F. Pautscha, T. Axentowicza i S. Kamockiego. W okresie II wojny światowej mieszkał w lwowskim getcie. Działał w konspiracji, uciekał z transportu do obozu zagłady w Bełżcu, uniknął masowego rozstrzelania. W 1945 r. Jonasz Stern wrócił do Krakowa i związał się ze środowiskiem skupionym wokół Tadeusza Kantora. Działał w odnowionej po wojnie Grupie Krakowskiej (należał do jej przedwojennych założycieli). Na przestrzeni lat 50 i 70 – tych wykładał malarstwo w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Od 1958 r. zajmował się kolażami, do których dołączał rybie szkielety i drobne kości oraz kawałki tkanin. Kierował w ten sposób uwagę odbiorców na tematy najważniejsze dla człowieka – śmierci i przemijania.