Władysław TREBUNIA-TUTKA (1942 – 2012), Pejzaż jesienny (1983)

olej, płótno naklejone na tekturę

59 x 39 cm

Jesteś zainteresowany? Zadzwoń do nas lub napisz na office@galeria-plac-zamkowy.pl

Możesz też złożyć alternatywną ofertę

Władysław TREBUNIA-TUTKA urodził się w 1942 roku w Poroninie. W domu twórcy bywało wielu artystów malarzy, portretujących jego dziadka – słynnego Stanisława Budza-Mroza, zwanego ostatnim podhalańskim dudziarzem. Od najmłodszych lat przejawiał wielki talent plastyczny i muzyczny. Ukończył Liceum Sztuk Plastycznych oraz Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie rozpoczął studia na Wydziale Malarstwa w pracowni Hanny Rudzkiej-Cybisowej, kończąc je dyplomem na Wydziale Tkaniny Artystycznej.
Brał udział w około 35 wystawach zbiorowych i 25 wystawach indywidualnych w kraju i za granicą. Prezentował swe prace w Belgii, Holandii, Francji, Niemczech, Szwecji, Hiszpanii, Rosji, Kanadzie i USA. Uprawiał projektowanie tkanin, malarstwo sztalugowe, witrażowe, malarstwo na szkle, kompozycje ścienne, pastel, olej, gwasz. Prace olejne i na szkle zakupiono do wielu kolekcji europejskich i amerykańskich, a malowidła i kompozycje ścienne Władysława zdobią niejedno zacne miejsce. Na całym Podhalu można znaleźć wiele śladów jego działalności plastycznej. Witraże „Święci Polscy” można podziwiać w kościele parafialnym w Skrzypnem, a „Dwunastu Apostołów” u ojców Salwatorianów w Zakopanem.
Władysław Trebunia-Tutka był uznanym i najwybitniejszym prymistą podhalańskim, niekwestionowanym autorytetem dla wielu pokoleń górali w dziedzinie kultury tradycyjnej. Równocześnie, jako najzdolniejszy uczeń Stanisława Nędzy-Chotarskiego i Bronisławy Koniecznej-Dziadońki, pielęgnował i kontynuował ich spuściznę. Już jako trzynastoletnie dziecko „prymował” w kapeli swoich starszych braci zyskując drugą nagrodę w Konkursie Muzyk Podhalańskich w 1955 roku. Zdobył też laury w dziedzinie tradycyjnej muzyki ludowej. Pod koniec życia najczęściej koncertował z zespołem rodzinnym Trebunie-Tutki.
Zdobył  wiele nagród i odznaczeń za twórczość plastyczną. M.in. Nagrodę Ministra Kultury w 1978 roku, Nagrodę im. St. Witkiewicza w 1997 roku. Ostatnia nagroda- srebrny medal „Zasłużony dla Kultury GLORIA ARTIS” – ucieszyła artystę najbardziej.
Władysław Trebunia-Tutka czuł się spadkobiercą wybitnych mistrzów malarstwa polskiego i jako jeden z nielicznych malarzy profesjonalnych, nawiązywał do góralskiej tradycji i kultury swoich ojców.