SKU: LK01

Leon KOWALSKI (1870-1937), Scena rodzajowa

Leon KOWALSKI (1870-1937), Scena rodzajowa

olej, sklejka

22 x 27 cm,

sygn. l. d.: L Kowalski

Jesteś zainteresowany? Zadzwoń do nas lub napisz na office@galeria-plac-zamkowy.pl

Możesz też złożyć alternatywną ofertę

Leon Kowalski był synem Mariana, powstańca z 1863 i Domiceli z Szutkowskich. Naukę rysunku i malarstwa rozpoczął w Kijowskiej Szkole Malarskiej Mikołaja Iwanowicza Muraszki, gdzie uczył się m.in. u Michaiła Wrubla. W latach 1889-1895 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych. Tem jego  nauczycielami byli W. Łuszczkiewicz, F.Cynk, L. Löfler, A Daun, J Łepkowski, K. Górski.

Studia pejzażowe jakie Kowalski przywiózł z wakacji zwróciły uwagę ówczesnego dyrektora szkoły, Jana Matejki, który uznał go za wyjątkowego studenta na tyle, by przyznać mu prywatne stypendium. Wypłacane one było do roku 1893, czyli śmierci Matejki.

Ukończywszy studia ze srebrnym medalem uzyskał Kowalski cesarską dotację na studia zagraniczne. Leon Kowalski przez rok kształcił się w pracowni Karla Rauppa w Monachium. Następnie wyjechał do Paryża. Podróżował po Francji, Włoszech i Niemczech, następnie wrócił do Krakowa z zamiarem przedłużenia stypendium, jednak nowy dyrektor szkoły, Julian Fałat, skierował go na kilkumiesięczny staż w pracowni Leona Wyczółkowskiego. Potem Kowalski wrócił do Paryża.

Ponownie przyjechał do Krakowa w 1905 roku z żoną, Marią z Kubickich-Piotruch. Odtąd brał czynny udział w polskim życiu artystycznym, m.in. był jednym z założycieli „Grupy Zero” w 1908 a w 1911 jednym z założycieli i pierwszym prezesem Związku Artystów Plastyków, organizatorem wystaw. Lata I wojny światowej spędził w Kijowie tworząc m.in. „Polską Szkołę Sztuk Pięknych”. Po roku 1920 wrócił do Krakowa i ponownie wybrany został prezesem Związku Artystów Plastyków. W 1929 roku prezesem Towarzystwa Artystów Grafików. Uczestniczył w licznych wystawach – tak w kraju, jak i za granicą.

Leon Kowalski malował olejno, akwarelą i pastelem, tworząc pejzaże, widoki miejskie, studia kwiatów a także portrety, sceny rodzajowe i religijne. Pozostawił około dwustu obrazów. Jako grafik uprawiał drzeworyt, litografię, miękki werniks oraz akwafortę i suchą igłę. Do najwyżej ocenianych grafik należy album z litografiami „Malowniczy Kraków”.